www.biblia777.fora.pl

pprawda

Dynastia julijsko-klaudyjska i gens Julia, których pochodzenie ginie w mrokach czasu, ale które po raz pierwszy weszły do annałów w 489 r. p.n.e. wraz z konsulatem Gajusza Juliusza Julusa.

Pierwszy kardynał z tej rodziny został mianowany w 1206 r., kiedy Giovanni Colonna di Carbognano został mianowany kardynałem diakonem SS. Cosma e Damiano. Przez wiele lat kardynał Giovanni di San Paolo (wyniesiony w 1193 r.) był identyfikowany jako członek rodziny Colonna, a zatem jej pierwszy przedstawiciel w Kolegium Kardynałów, ale współcześni uczeni ustalili, że opierało się to na fałszywych informacjach z początku XVI wieku.

Giovanni Colonna (ur. ok. 1206), bratanek kardynała Giovanniego Colonny di Carbognano, złożył uroczyste śluby dominikańskie około 1228 r. i otrzymał wykształcenie teologiczne i filozoficzne w rzymskim studium Santa Sabina, poprzedniczce Papieskiego Uniwersytetu Świętego Tomasza z Akwinu, Angelicum. Pełnił funkcję prowincjała rzymskiej prowincji Zakonu Dominikanów i przewodniczył kapitule prowincjalnej w 1248 r. w Anagni. Colonna został mianowany arcybiskupem Mesyny w 1255 r.

Margherita Colonna (zm. 1248 r.) była członkinią Zakonu Franciszkanów. Została beatyfikowana przez papieża Piusa IX w 1848 r.

W tym czasie rozpoczęła się rywalizacja z propapieżską rodziną Orsini, liderami frakcji Gwelfów. Wzmocniło to procesarski kurs Gibelinów, który rodzina Colonna obrała w okresie konfliktu między papiestwem a Świętym Cesarstwem Rzymskim. Ironicznie, zgodnie z ich własną legendą rodzinną, Orsini są również potomkami dynastii julijsko-klaudyjskiej starożytnego Rzymu.

Obecny status
Rodzina Colonna jest książęcymi asystentami tronu papieskiego od 1710 r., chociaż ich papieski tytuł książęcy pochodzi dopiero z 1854 r.

Rezydencja rodzinna w Rzymie, Palazzo Colonna, jest otwarta dla zwiedzających w każdy sobotni poranek.

Główną linię „Colonna di Paliano” reprezentują dziś książę Marcantonio Colonna di Paliano, książę i książę Paliano (ur. 1948), którego spadkobiercą jest Don Giovanni Andrea Colonna di Paliano (ur. 1975) oraz Don Prospero Colonna di Paliano, książę Avelli (ur. 1956), którego spadkobiercą jest Don Filippo Colonna di Paliano (ur. 1995).

Linię „Colonna di Stigliano” reprezentuje Don Prospero Colonna di Stigliano, książę Stigliano (ur. 1938), którego spadkobiercą jest jego bratanek Don Stefano Colonna di Stigliano (ur. 1975) principe frederico giuseppe ur. 1954.

Znani członkowie
Błogosławiona Margherita Colonna (ok. 1255 – 1280).
Stefano Colonna (1265 – ok. 1348), wpływowy szlachcic w średniowiecznym Rzymie i wikariusz cesarski na początku XIV wieku.
Jacopo Colonna (1250 – 1318), kardynał.
Giacomo Colonna (1270–1329), który brał udział w ataku Anagni na papieża Bonifacego VIII.
Giovanni Colonna (1295–1348), wpływowy kardynał w czasie papiestwa awiniońskiego.
Oddone Colonna (1369–1431), którego wybór na papieża Marcina V w 1417 r. zakończył schizmę zachodnią.
Ludovico Colonna (1390-1436), kondotier
Prospero I Colonna (1410–1463), kardynał
Fabrizio Colonna (ok. 1450 – 1520), ojciec Vittorii Colonna i generał Ligi Świętej.
Prospero Colonna (1452–1523), który walczył u boku swojego kuzyna Fabrizio Colonna.
Francesco Colonna (1453? – 1517?) [La „Pugna d’amore in sogno” di Francesco Colonna Romano, 1996, Maurizio Calvesi], któremu przypisuje się wraz z mnichem Francesco Colonną autorstwo Hypnerotomachia Poliphili przez akrostych w tekście. Uważa się również, że napisał tę historię.
Marcantonio I Colonna (1478–1522), kondotier XV–XVI wieku.
Pompeo Colonna (1479–1532), kardynał. Siostrzeniec Prospera Colonny, wspomnianego powyżej. Wicekról Neapolu w latach 1530–1532.
Vittoria Colonna (1490–1547), przyjaciółka Michała Anioła. Poślubiła w 1507 roku hiszpańsko-włoskiego Fernanda d’Avalosa, markiza Pescary, zmarłego w 1525 roku, adoptując po owdowieniu Alfonsa d’Avalosa, również markiza del Vasto, bratanka swojego byłego męża.
Pirro Colonna (1500–1552), XVI-wieczny kapitan pod wodzą Karola V, Świętego Cesarza Rzymskiego
Marco Antonio Colonna (1523–1597), kardynał
Marcantonio II Colonna Młodszy (1535–1584), książę Tagliacozzo. Syn Ascanio Colonny i Juany de Aragón. Brał udział w bitwie morskiej pod Lepanto przeciwko Turkom 7 października 1571 r. i był wicekrólem Sycylii w latach 1577–1584. Książę Paliano.
Ascanio Colonna (1560–1608), kardynał
Federico Colonna y Tomacelli, książę Butery (1601–1641), wicekról Walencji w Hiszpanii, 1640–1641, wicekról Katalonii, 1641. Był wielkim policjantem królestwa Neapolu (1639–1641), podobnie jak jego ojciec Filippo I Colonna (1578–11 kwietnia 1639).
Marcantonio V Colonna (1606/1610–1659), książę Paliano.
Lorenzo Onofrio Colonna, wicekról Aragonii, 1678–1681, w Hiszpanii.
Prospero II Colonna (1662–1743), kardynał
Carlo Colonna (1665–1739), kardynał, utworzony przez Klemensa XI w 1706 r.
Marcantonio Colonna (1724-1793), kardynał
Giovanni Antonio Colonna (1878–1940), polityk.
Guido Colonna di Paliano (1908–1982), dyplomata i komisarz europejski.
Źródło: Wiki
Prześlij opinię
Panele boczne
Historia
Zapisane

pprawda

ipedia

Prawda
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA
Nowy Porządek Świata (NWO) to teoria spiskowa, która zakłada potajemnie powstający totalitarny rząd światowy. Wspólnym tematem teorii spiskowych na temat Nowego Porządku Świata jest to, że tajna elita władzy z globalistycznym planem spiskuje, aby ostatecznie rządzić światem za pośrednictwem autorytarnego rządu światowego — który zastąpi suwerenne państwa narodowe — i wszechogarniającej propagandy, której ideologia wychwala ustanowienie Nowego Porządku Świata jako ukoronowanie postępu historii. Wiele wpływowych postaci historycznych i współczesnych zostało zatem rzekomo zaliczonych do spisku, który działa za pośrednictwem wielu organizacji fasadowych w celu organizowania znaczących wydarzeń politycznych i finansowych, od wywoływania kryzysów systemowych po forsowanie kontrowersyjnych polityk, zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym, jako kroków w trwającym spisku mającym na celu osiągnięcie dominacji nad światem.

PRZEBUDZENIE LUDZKOŚCI
PODPROGOWY
przymiotnik

(o bodźcu lub procesie psychicznym) poniżej progu odczuwania lub świadomości; postrzegane przez czyjś umysł lub oddziałujące na czyjś umysł bez jego wiedzy. PRAWDA O HOLOCAUST

PRAWDA O ŚWIĘTEJ BIBLII

PRAWDA SATANICZNA

Komentarze Offon Dom Colonna – 2.13 – Herb rodziny ColonnaOpublikowano w Przebudzenie, Czarne Słońce, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Satanizm, PrawdaOznaczono Przebudzenie, Czarne Słońce, Dom Colonna, Włochy, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Domy Szlacheckie, Satanizm, Czarna Szlachta, Prawda
Czarna Szlachta – Sekcja 3 – Dom Borghese
Opublikowano przez Hollywood Subliminals 18 października 2023 r.
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA – CZARNA SZLACHTA

SEKCJA 3

Oficjalna historia

DOM BORGHESE
(Założony: 1238)

Dom Borghese to książęca rodzina włoskiego pochodzenia szlacheckiego i papieskiego, wywodząca się z rodziny Borghese lub Borghesi w Sienie, skąd pochodzili do wybitnego w XIII wieku i piastowali urzędy w gminie. W XVI wieku głowa rodziny, Marcantonio, przeniósł się do Rzymu, gdzie po wyborze jego syna Camillo na papieża Pawła V w 1605 roku, zyskali władzę i bogactwo. Byli jedną z wiodących rodzin Czarnej Szlachty i utrzymywali bliskie związki z Watykanem.

Borghesi (Borghesi) ze Sieny
Rodzina wywodzi się od Tiezzo da Monticiano, XIII-wiecznego kupca wełną w Sienie, którego bratanek Borghese dał rodzinie swoje nazwisko. Wśród ważnych sieneńskich Borghese są:

Agostino (1390–1462), znany żołnierz w wojnach między Sieną a Florencją, mianowany hrabią palatyna przez papieża Piusa II i hrabią Świętego Cesarstwa Rzymskiego przez Zygmunta

Niccolò (1432–1500), człowiek pióra, filozof i ważna postać polityczna w republice sieneńskiej, należący do Monte dei Nove.
Pietro (1469–1527), mianowany senatorem Rzymu przez papieża Leona X, zabity podczas splądrowania Rzymu.
Marcantonio (1504–1574), polityk i prawnik w służbie papieskiej.
Borghese z Rzymu
Głowa rodziny, Marcantonio, patrycjusz Sieny, przeniósł się do Rzymu w 1541 roku, a ta sieneńska rodzina szybko zyskała dostęp do wyższych szczebli rzymskiego społeczeństwa, co osiągnęło punkt kulminacyjny w wyborze syna Marcantonio, Camilla Borghese, na papieża Pawła V w 1605 roku. Paweł V był bezwstydnym nepotystą, mianując swojego brata Francesco (1556–1620) księciem Rignano i generałem armii papieskiej, swojego drugiego brata Giambattistę (1554–1609) gubernatorem Borgo i kasztelanem Castel Sant’Angelo, a syna swojej siostry Ortensii, Scipione Caffarelliego (1577–1633), który po adopcji został Scipione Borghese kardynałem i jego adoptowanym synem. Paweł nadał również swojemu bratankowi Scipione tytuł księcia Vivero (17 listopada 1609 r.). Jako rozszerzona rodzina Borghese stali się jednymi z największych właścicieli ziemskich w Kampanii Rzymskiej, zwiększając swój majątek poprzez strategiczną kontrolę nad swoimi posiadłościami i skoordynowaną politykę zakładania monopoli na mielenie zboża i prawa do prowadzenia zajazdów.

W ten sposób rodzina Borghese jeszcze bardziej wzrosła w potędze i bogactwie. Wiele oficjalnych inskrypcji Pawła V zawiera ROMANUS po jego imieniu, aby wzmocnić nowe rzymskie powiązania rodziny. Scipione był głównym mecenasem sztuki, a rodzinna kolekcja sztuki rozkwitła pod jego opieką (dawniej przechowywana w siedzibie rodziny w Rzymie, Palazzo Borghese, od 1903 r. została ustanowiona jako Galleria Borghese, znajdująca się w dawnej posiadłości rodziny, Villa Borghese).

Marcantonio II (1598–1658), syn Giambattisty, został mianowany księciem Sulmony w 1610 r. (Grandee Hiszpanii I klasy), ponownie pod wpływem Pawła V, w tym przypadku Filipa III Hiszpańskiego. W 1619 r. Marcantonio II poślubił Camillę Orsini, stając się dziedzicem rodziny Borghese i Orsini. Jego syn Paolo (1624–1646) poślubił Olimpię Aldobrandini, księżniczkę Rossano, i dzięki temu małżeństwu Borghese mogli również rościć sobie prawa do dziedzictwa rodziny Aldobrandini, chociaż prawo to zostało uznane dopiero w 1769 r. po przedłużających się bataliach sądowych. Wraz z tytułami Paola, Olimpia przekazała tytuł księcia Rossano swojemu wnukowi Marcantonio III (1660–1729), który został również wicekrólem Neapolu.

pprawda

Jego wnuk Marcantonio IV (1730–1800), książę Sulmony i Rossano, był senatorem Republiki Rzymskiej. Jego syn Camillo Filippo Ludovico (1775–1832) zaciągnął się do armii napoleońskiej, a później został jednym z jej generałów. W 1803 roku poślubił siostrę Napoleona, Paulinę Bonaparte, rozwiązłą wdowę po generale Leclercu. Camillo został mianowany księciem Guastalli w 1806 roku i gubernatorem Piemontu (1807–1814). Sprzedaż kolekcji starożytności Borghese przez Camilla wzbogaciła nowe Musée du Louvre. Po upadku Napoleona rozstał się z Pauliną i wycofał się do życia prywatnego we Florencji, gdzie zmarł bezpotomnie.

Drugi syn Marcantonio IV, książę Francesco Borghese-Aldobrandini (1776–1839), był również generałem w armii napoleońskiej i odziedziczył cały majątek Camilla. Francesco poślubił Adèle de La Rochefoucauld, córkę Alexandre-Francois, a ich syn Marcantonio poślubił Thérèse de La Rochefoucauld, córkę Alexandre-Jules (brata Adèle).

Jego prawnuk, książę Scipione Borghese (1871–1927), był przemysłowcem i sportowcem, zapamiętanym z udziału w wyścigu Pekin–Paryż w 1907 roku z dziennikarzem Luigim Barzinim.

Jego bratanek Junio Valerio Borghese (1906–1974) był oficerem marynarki wojennej w czasach reżimu faszystowskiego i odznaczonym Złotym Medalem Waleczności Wojskowej za działania komandosów podczas II wojny światowej. We Włoszech po wojnie stał się wybitnym politykiem skrajnej prawicy; uciekł do Hiszpanii w 1970 roku po oskarżeniu o planowanie zamachu stanu.

Istnieją 4 obecne gałęzie rodziny Borghese:

Borghese, potomek Marcantonio V, książąt Sulmona, Rossano, syn Francesco
Borghese-Aldobrandini, potomek Camillo, książąt Meldoli, syna Francesco
Borghese-Salviati, potomek Scipione, książąt Giuliano, syna Francesco
Borghese-Torlonia, Giulio (1847–1914), książęta Fucino, wnuk Francesco, poślubił księżniczkę Annę Marię Torlonię
Znani członkowie
Scipione Borghese (1577–1633): kardynał, patron artystyczny Berniniego i bratanek papieża Pawła V
Papież Paweł V (1605–1621): z domu Camillo Borghese (1550–1621)
Paolo Borghese (1622–1646), poślubił Olimpię Aldobrandini
Francesco Scipione Maria Borghese (1697–1759): kardynał
Marcantonio Borghese (1730–1800): przebudował Willę Borghese i jej ogrody
Camillo Filippo Ludovico Borghese (1775–1832): drugi mąż Pauliny Bonaparte
Pauline Borghese, z domu Bonaparte (1780–1825): siostra Napoleona i żona Camillo Borghese
Scipione Borghese (1871–1927): polityk i odkrywca
Giangiacomo Borghese (1889–1954): 6. faszystowski gubernator Rzymu (1939–1944) i mąż 13. księżnej Leonforte
Paolo Borghese (1904–1985): książę Bomarzo i mąż Marcelli Borghese
Junio Valerio Borghese (1906–1974): włoski dowódca marynarki wojennej i polityk
Marcella Borghese, z domu Fazi (1911–2002): przedsiębiorca kosmetyczny i żona Paolo Borghese
Lorenzo Borghese (ur. 1972): przedsiębiorca i osobowość telewizyjna
Źródło: Wikipedia

INDEKS ARTYKUŁU
CZARNA SZLACHTA
SEKCJA 3:
ROD BORGHESE

Scipione II Borghese (Głowa rodziny)

Francesco
Borghese

Lorenzo
Borghese

Fabio
Borghese

Alessandra
Borghese

Palazzo Borghese (Rzym, Włochy)

Papież Paweł V
(Papiestwo, 1605-1621)

Broń
rodziny Borghese

KONIEC [SZATAŃSKIEGO] NOWEGO PORZĄDKU ŚWIATA
PRAWDA
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA
Nowy Porządek Świata (NWO) to teoria spiskowa, która zakłada potajemnie powstający totalitarny rząd światowy. Wspólnym tematem teorii spiskowych na temat Nowego Porządku Świata jest to, że tajna elita władzy z globalistycznym planem spiskuje, aby ostatecznie rządzić światem za pośrednictwem autorytarnego rządu światowego — który zastąpi suwerenne państwa narodowe — i wszechogarniającej propagandy, której ideologia wychwala ustanowienie Nowego Porządku Świata jako ukoronowanie postępu historii. Wiele wpływowych postaci historycznych i współczesnych zostało zatem rzekomo oskarżanych o bycie częścią spisku, który działa za pośrednictwem wielu organizacji fasadowych, aby organizować znaczące wydarzenia polityczne i finansowe, od wywoływania kryzysów systemowych po forsowanie kontrowersyjnych polityk, zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym, jako kroków w trwającym spisku mającym na celu osiągnięcie dominacji nad światem. ŚWIĘTA PRAWDA BIBLII

SZATAŃSKA PRAWDA

Komentarze wyłączone na Czarna szlachta – Rozdział 3 – Ród BorgheseOpublikowano w Przebudzenie, Czarne słońce, Nazistowskie Niemcy, Nowy porządek świata, PrawdaOznaczono Przebudzenie, Czarne słońce, Ród Borghese, Włochy, Nazistowskie Niemcy, Nowy porządek świata, Czarna szlachta, Prawda
Ród Borghese – 3.1 – Scipione II Borghese (Głowa rodziny)
Opublikowano przez Hollywood Subliminals 18 października 2023 r.
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA – CZARNA SZLACHTA

CZARNA SZLACHTA
(Ród Borghese)
Scipione II Borghese
(Głowa rodziny)

Oficjalna historia

Ród Borghese
(Założony: 1238)

Ród Borghese to książęca rodzina włoskich szlachciców i papieży tło, pierwotnie jako Borghese lub Borghesi w Sienie, gdzie zyskali sławę w XIII wieku i piastowali urzędy w gminie. W XVI wieku

pprawda

wieku głowa rodziny, Marcantonio, przeniósł się do Rzymu, gdzie zyskali władzę i bogactwo po wyborze jego syna Camilla na papieża Pawła V w 1605 roku. Byli jedną z wiodących rodzin Czarnej Szlachty i utrzymywali bliskie związki z Watykanem.

Borghesi ze Sieny
Rodzina wywodzi się od Tiezzo da Monticiano, XIII-wiecznego kupca wełną w Sienie, którego bratanek Borghese dał rodzinie swoje nazwisko. Wśród ważnych sieneńskich Borghese są:

Agostino (1390–1462), znany żołnierz w wojnach między Sieną a Florencją, mianowany hrabią palatynem przez papieża Piusa II i hrabią Świętego Cesarstwa Rzymskiego przez Zygmunta
Niccolò (1432–1500), literat, filozof i ważna postać polityczna w Republice Sieneńskiej, należący do Monte dei Nove.
Pietro (1469–1527), mianowany senatorem Rzymu przez papieża Leona X, zabity podczas splądrowania Rzymu.
Marcantonio (1504–1574), polityk i prawnik w służbie papieskiej.
Borghese z Rzymu
Głowa rodziny, Marcantonio, patrycjusz Sieny, przeniósł się do Rzymu w 1541 roku, a ta sieneńska rodzina szybko zyskała dostęp do wyższych szczebli rzymskiego społeczeństwa, co osiągnęło punkt kulminacyjny w wyborze syna Marcantonio, Camilla Borghese, na papieża Pawła V w 1605 roku. Paweł V był bezwstydnym nepotystą, mianując swojego brata Francesco (1556–1620) księciem Rignano i generałem armii papieskiej, swojego drugiego brata Giambattistę (1554–1609) gubernatorem Borgo i kasztelanem Castel Sant’Angelo, a syna swojej siostry Ortensii, Scipione Caffarelliego (1577–1633), który po adopcji został Scipione Borghese kardynałem i jego adoptowanym synem. Paweł nadał również swojemu bratankowi Scipione tytuł księcia Vivero (17 listopada 1609 r.). Jako rozszerzona rodzina Borghese stali się jednymi z największych właścicieli ziemskich w Kampanii Rzymskiej, zwiększając swój majątek poprzez strategiczną kontrolę nad swoimi posiadłościami i skoordynowaną politykę zakładania monopoli na mielenie zboża i prawa do prowadzenia zajazdów.

W ten sposób rodzina Borghese jeszcze bardziej wzrosła w potędze i bogactwie. Wiele oficjalnych inskrypcji Pawła V zawiera ROMANUS po jego imieniu, aby wzmocnić nowe rzymskie powiązania rodziny. Scipione był głównym mecenasem sztuki, a rodzinna kolekcja sztuki rozkwitła pod jego opieką (dawniej przechowywana w siedzibie rodziny w Rzymie, Palazzo Borghese, od 1903 r. została ustanowiona jako Galleria Borghese, znajdująca się w dawnej posiadłości rodziny, Villa Borghese).

Marcantonio II (1598–1658), syn Giambattisty, został mianowany księciem Sulmony w 1610 r. (Grandee Hiszpanii I klasy), ponownie pod wpływem Pawła V, w tym przypadku Filipa III Hiszpańskiego. W 1619 r. Marcantonio II poślubił Camillę Orsini, stając się dziedzicem rodziny Borghese i Orsini. Jego syn Paolo (1624–1646) poślubił Olimpię Aldobrandini, księżniczkę Rossano, a dzięki temu małżeństwu Borghese mogli również rościć sobie prawa do dziedzictwa rodziny Aldobrandini, chociaż prawo to zostało uznane dopiero w 1769 r. po przedłużających się bataliach sądowych. Wraz z tytułami Paola, Olimpia przekazała tytuł księcia Rossano swojemu wnukowi Marcantonio III (1660–1729), który został również wicekrólem Neapolu.

Jego wnuk Marcantonio IV (1730–1800), książę Sulmony i Rossano, był senatorem Republiki Rzymskiej. Jego syn Camillo Filippo Ludovico (1775–1832) zaciągnął się do armii napoleońskiej, a później został jednym z jej generałów. W 1803 roku poślubił siostrę Napoleona, Paulinę Bonaparte, rozwiązłą wdowę po generale Leclercu. Camillo został mianowany księciem Guastalli w 1806 roku i gubernatorem Piemontu (1807–1814). Sprzedaż kolekcji starożytności Borghese przez Camilla wzbogaciła nowe Musée du Louvre. Po upadku Napoleona rozstał się z Pauliną i wycofał się do życia prywatnego we Florencji, gdzie zmarł bezpotomnie.

Drugi syn Marcantonio IV, książę Francesco Borghese-Aldobrandini (1776–1839), był również generałem w armii napoleońskiej i odziedziczył cały majątek Camilla. Francesco poślubił Adèle de La Rochefoucauld, córkę Alexandre-Francois, a ich syn Marcantonio poślubił Thérèse de La Rochefoucauld, córkę Alexandre-Jules (brata Adèle).

Jego prawnuk, książę Scipione Borghese (1871–1927), był przemysłowcem i sportowcem, zapamiętanym z udziału w wyścigu Pekin–Paryż w 1907 roku z dziennikarzem Luigim Barzinim.

Jego bratanek Junio Valerio Borghese (1906–1974) był oficerem marynarki wojennej w czasach reżimu faszystowskiego i odznaczonym Złotym Medalem Waleczności Wojskowej za działania komandosów podczas II wojny światowej. W powojennych Włoszech stał się wybitnym politykiem skrajnie prawicowym; w 1970 r. uciekł do Hiszpanii po oskarżeniu go o planowanie zamachu stanu.

Istnieją 4 obecne gałęzie rodziny Borghese:

Borghese, potomek Marcantonio V, książąt Sulmona, Rossano, syn Francesco
Borghese-Aldobrandini, potomek Camillo, książąt Meldoli, syna Francesco
Borghese-Salviati, potomek Scipione, książąt Giuliano, syna Francesco
Borghese-Torlonia, Giulio (1847–1914), książęta Fucino, wnuk Francesco, poślubił księżniczkę Annę Marię Torlonię
Notab
Prześlij opinię
Panele boczne
Historia
Zapisane

pprawda

członkowie
Scipione Borghese (1577–1633): kardynał, patron artystyczny Berniniego i bratanek papieża Pawła V
Papież Paweł V (1605–1621): z domu Camillo Borghese (1550–1621)
Paolo Borghese (1622–1646) poślubił Olimpię Aldobrandini
Francesco Scipione Maria Borghese (1697–1759): kardynał
Marcantonio Borghese (1730–1800): przebudował Willę Borghese i jej ogrody
Camillo Filippo Ludovico Borghese (1775–1832): drugi mąż Pauliny Bonaparte
Pauline Borghese, z domu Bonaparte (1780–1825): siostra Napoleona i żona Camillo Borghese
Scypion Borghese (1871–1927): polityk i odkrywca
Giangiacomo Borghese (1889–1954): 6. faszystowski gubernator Rzymu (1939–1944) i mąż 13. księżniczki Leonforte
Paolo Borghese (1904–1985): książę Bomarzo i mąż Marcelli Borghese
Junio Valerio Borghese (1906–1974): włoski dowódca marynarki wojennej i polityk
Marcella Borghese, z domu Fazi (1911–2002): przedsiębiorca kosmetyczny i żona Paolo Borghese
Lorenzo Borghese (ur. 1972): przedsiębiorca i osobowość telewizyjna
Źródło: Wikipedia

Prawda NOWY PORZĄDEK ŚWIATA
Nowy Porządek Świata (NWO) to teoria spiskowa, która zakłada potajemne powstanie totalitarnego rządu światowego. Wspólnym motywem teorii spiskowych o Nowym Porządku Świata jest to, że tajemnicza elita władzy z globalistycznymi planami spiskuje, aby ostatecznie rządzić światem za pośrednictwem autorytarnego rządu światowego, który zastąpi suwerenne państwa narodowe, i wszechogarniającej propagandy, której ideologia wita ustanowienie Nowego Porządku Świata jako kulminację postępu historii. Wiele wpływowych postaci historycznych i współczesnych zostało zatem rzekomo zaliczonych do spisku, który działa poprzez wiele organizacji fasadowych, aby organizować znaczące wydarzenia polityczne i finansowe, od wywoływania kryzysów systemowych do forsowania kontrowersyjnych polityk, zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym, jako kroków w trwającym spisku mającym na celu osiągnięcie dominacji nad światem.

PRZEBUDZENIE LUDZKOŚCI
PODPROGOWY
przymiotnik

(o bodźcu lub procesie psychicznym) poniżej progu odczuwania lub świadomości; postrzegany przez lub wpływający na czyjś umysł bez ich wiedzy. PRAWDA HISTORYCZNA

PRAWDA O KONTROLI UMYSŁU

PRAWDA O HOLOKAUST

PRAWDA O ŚWIĘTEJ BIBLII

PRAWDA O SATANICZNYM

Komentarze Offon Dom Borghese – 3.1 – Scipione II Borghese (Głowa Rodziny)Opublikowano w Przebudzenie, Czarne Słońce, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Satanizm, PrawdaOznaczono Przebudzenie, Czarne Słońce , Dom Borghese, Włochy, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Domy Szlacheckie, Satanizm, Czarna Szlachta, Prawda
Dom Borghese – 3.2 – Francesco Borghese
Opublikowane przez Hollywood Subliminals 18 października 2023 r.
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA – CZARNA SZLACHTA

CZARNY SZLACHTA
(Dom Borghese)
Francesco Borghese

Oficjalna historia

DOM BORGHESE
(Założony: 1238)

Dom Borghese to książęca rodzina włoskiej szlachty i papieża, wywodząca się z rodziny Borghese lub Borghesi w Sienie, gdzie w XIII wieku zyskali sławę i piastowali urzędy w gminie. W XVI wieku głowa rodziny, Marcantonio, przeniósł się do Rzymu, gdzie po wyborze jego syna Camilla na papieża Pawła V w 1605 r. zdobyli władzę i bogactwo. Byli jedną z wiodących rodzin Czarnej Szlachty i utrzymywali bliskie stosunki z Watykan.

Borghesé (Borghesi) ze Sieny
Rodzina wywodzi się od Tiezzo da Monticiano, XIII-wiecznego kupca wełnianego w Sienie, którego bratanek Borghese dał rodzinie swoje nazwisko. Wśród ważnych sieneńskich Borghese są:

Agostino (1390–1462), znany żołnierz w wojnach między Sieną a Florencją, mianowany hrabią palatyna przez papieża Piusa II i hrabią Świętego Cesarstwa Rzymskiego przez Zygmunta
Niccolò (1432–1500), człowiek pióra , filozof i ważna postać polityczna w Republice Sieneńskiej, należący do Monte dei Nove.
Pietro (1469–1527), mianowany senatorem Rzymu przez papieża Leona X, zabity podczas splądrowania Rzymu.
Marcantonio (1504–1574), polityk i prawnik w służbie papieskiej. Borghese z Rzymu
Głowa rodziny, Marcantonio, patrycjusz Sieny, przeprowadził się do Rzymu w 1541 roku, a rodzina sieneńska szybko zyskała dostęp do wyższych szczebli rzymskiego społeczeństwa, co zakończyło się wyborem syna Marcantonio, Camillo Borghese, na papieża Pawła V w 1605 roku . Paweł V był bezwstydnym nepotystą, mianując swego brata Francesco (1556–1620) księciem Rignano i generałem armii papieskiej, swego drugiego brata Giambattistę (1554–1609) gubernatorem Borgo i kasztelanem Castel Sant’Angelo, a swego syn siostry Ortencji, Scipione Caffarelli (1577–1633), który po adopcji przyjął tytuł Scipione Borghese, kardynał i jego adoptowany syn. Paweł nadał również swojemu bratankowi Scipione tytuł księcia Vivero (17 listopada 1609 r.). Jako rozszerzona rodzina Borghese stali się jednymi z największych właścicieli ziemskich Kampanii Rzymskiej, powiększając swój majątek poprzez strategiczną kontrolę nad swoimi posiadłościami i uzgodniona polityka zakładania monopoli na mielenie zboża i prawa do prowadzenia zajazdów.

W ten sposób rodzina Borghese awansowała jeszcze bardziej

pprawda

r w potędze i bogactwie. Wiele dodatkowych inskrypcji Pawła V zawiera ROMANUS po jego użytkownikach, aby przeczytać nowe rzymskie powiązania rodziny. Scipione był wydany mecenasem sztuki, a rodzinna kolekcja sztuki rozkwitła pod jego resztą (dawniej przechowywana w siedzibie rodziny w Rzymie, Palazzo Borghese, od 1903 r. została ustanowiona jako Galleria Borghese, znajdująca się w dawnej posiadłości rodziny, Villa Borghese).

Marcantonio II (1598–1658), syn Giambattisty, został mianowany księciem Sulmony w 1610 r. (Grandee Hiszpanii I klasy), ponownie pod wpływem Pawła V, w tym przypadku Filipa III Hiszpańskiego. W 1619 r. Marcantonio II użył Camillę Orsini, stając się dziedzicem jednej rodziny Borghese, jak i Orsini. Jego syn Paolo (1624–1646) Olimpię Aldobrandini, księżniczka Rossano, i dzięki temu małżeństwu Borghese mogli również rościć sobie prawa do dziedzictwa rodziny Aldobrandini, choć prawo do uznaniane tylko w 1769 roku po prawach bataliach sądowych. Wraz z tytułami Paolo, Olimpia a tytuł księcia Rossano typowego wnukowi Marcantonio III (1660–1729), który został również wicekrólem Neapolu.

Jego wnuk Marcantonio IV (1730–1800), książę Sulmony i Rossano, był senatorem Republiki Rzymskiej. Jego syn Camillo Filippo Ludovico (1775–1832) zaciągnął się do armii napoleońskiej, a później został jednym z jej generałów. W 1803 roku przyszła siostrę Napoleona, Paulinę Bonaparte, rozwiązłą wdówkę po generale Leclercu. Camillo został mianowany księciem Guastalli w 1806 r. i gubernatorem Piemontu (1807–1814). Sprzedaż kolekcji anglojęzycznej Borghese przez Camilla wzbogaciła nowe Musée du Louvre. Po upadku Napoleona rozstał się z Pauliną i wycofał się do życia prywatnego we Florencji, gdzie zmarł bezpotomnie.

Drugi syn Marcantonio IV, książę Francesco Borghese-Aldobrandini (1776–1839), był także generałem w armii napoleońskiej i odziedziczył cały majątek Camilla. Francesco sędził Adèle de La Rochefoucauld, klucz Alexandre-Francois, a ich syn Marcantonio pogrzebł Thérèse de La Rochefoucauld, generał Alexandre-Jules (brata Adèle).

Jego prawnuk, książę Scipione Borghese (1871–1927), był przemysłowcem i sportowcem, zapamiętanym z udziału w biegu Pekin–Paryż w 1907 roku z dziennikarzem Luigim Barzinim.

Jego bratanek Junio Valerio Borghese (1906–1974) był oficerem marynarki wojennej w czasach prawdziwegou faszystowskiego i odznaczonym Złotym Medalem Waleczności Wojskowej za działania komandosów podczas II wojny domowej. We Włoszech po wojnie stał się wpływm politykiem skrajnej prawicy; uciekł do Hiszpanii w 1970 roku po zamachu stanu.

natychmiast 4 pochodzi z rodziny Borghese:

Borghese, potomek Marcantonio V, książąt Sulmona, Rossano, syn Francesco
Borghese-Aldobrandini, potomek Camillo, książąt Meldoli, syna Francesco
Borghese-Salviati, potomek Scipione, książąt Giuliano, syna Francesco
Borghese-Torlonia, Giulio (1847–1914), książęta Fucino, wnuk Francesco, biskupniczka Annę Marię Torlonię
Znani członkowie
Scipione Borghese (1577–1633): kardynał, patron artystyczny Berniniego i bratanka papieża Pawła V
Papież Paweł V (1605–1621): z domu Camillo Borghese (1550–1621)
Paolo Borghese (1622–1646), amerykańskił Olimpiada Aldobrandini
Francesco Scipione Maria Borghese (1697–1759): kardynał
Marcantonio Borghese (1730–1800): przebudował Willę Borghese i jej ogrody
Camillo Filippo Ludovico Borghese (1775–1832): drugi mąż Pauliny Bonaparte
Pauline Borghese, z domu Bonaparte (1780–1825): siostra Napoleona i żona Camillo Borghese
Scipione Borghese (1871–1927): politycy i odkrywca
Giangiacomo Borghese (1889–1954): 6. faszystowski gubernator Rzymu (1939–1944) i mąż 13. księżnej Leonforte
Paolo Borghese (1904–1985): książę Bomarzo i mąż Marcelli Borghese
Junio Valerio Borghese (1906–1974): włoski dowódca marynarki wojennej i polityków
Marcella Borghese, z domu Fazi (1911–2002): przedsiębiorca kosmetyczny i żona Paolo Borghese
Lorenzo Borghese (ur. 1972): przedsiębiorca i podmiot telewizyjny
Źródło: Wikipedia

Prawda
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA
Nowy Porządek Świata (NWO) do teorii spiskowej, która tworzy potajemnie tworzący totalitarny rząd światowy. Wspólnym teorii spiskowych na temat Nowego Porządku Świata jest to, że tajna elita władzy z globalistycznym planem spiskuje, aby ostatecznie rządzić światem za pośrednictwem autorytarnego ruchu światowego — które wyznaczane jest przez państwo narodowe — i wszechogarniającej propagandy, której ideologia wychwala ustanowienie Nowego Porządku Świata jako ukoronowanie Przeszkoda historii. Wiele wpływu postaci historycznych i współczesnych użytkowników o udziały w spisku, który działa za pośrednictwem wielu organizacji fasadowych w celu organizowania wystąpienia zdarzeń i finansów, od wywoływania wpływów systemowych po forsowaniu zasady na głównej i pomocniczej, zapewnianej etapy trwania spisku mającego na celu niedostępnej dominacji nad światem.
Prześlij opinię
Panele boczne
Historia
Zapisane

pprawda

PRZEBUDZIĆ LUDZKOŚĆ
PODPROGOWY
przymiotnik

(o bodźcu lub procesie psychicznym) poniżej progu odczuwania lub świadomości; postrzegany lub oddziałujący na czyjś umysł bez jego świadomości.
PRAWDA HISTORYCZNA

PRAWDA O KONTROLI UMYSŁU

PRAWDA O HOLOKAUST

PRAWDA O ŚWIĘTEJ BIBLII

PRAWDA SATANICZNA

Komentarze Offon Dom Borghese – 3.2 – Francesco BorgheseOpublikowano w Przebudzenie, Czarne Słońce, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Satanizm, PrawdaOznaczono Przebudzenie, Czarne Słońce, Dom Borghese, Włochy, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Domy Szlacheckie, Satanizm, Czarna Szlachta, Prawda
Dom Borghese – 3.3 – Lorenzo Borghese
Opublikowano przez Hollywood Subliminals 18 października 2023 r.
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA – CZARNA SZLACHTA

CZARNA SZLACHTA
(Dom Borghese)
Lorenzo Borghese

Oficjalna historia

DOM BORGHESE
(Założony: 1238)

Rodzina Borghese to książęca rodzina włoskiej szlachty i papieża, wywodząca się z rodziny Borghese lub Borghesi w Sienie, gdzie w XIII wieku zyskali sławę i piastowali urzędy w gminie. W XVI wieku głowa rodziny, Marcantonio, przeniosła się do Rzymu, gdzie po wyborze jego syna Camillo na papieża Pawła V w 1605 roku zyskali władzę i bogactwo. Byli jedną z wiodących rodzin Czarnej Szlachty i utrzymywali bliskie związki z Watykanem.

Borghese (Borghesi) ze Sieny
Rodzina wywodzi się od Tiezzo da Monticiano, XIII-wiecznego kupca wełną w Sienie, którego bratanek Borghese dał rodzinie swoje nazwisko. Wśród ważnych sieneńskich Borghese są:

Agostino (1390–1462), znany żołnierz w wojnach między Sieną a Florencją, mianowany hrabią palatyna przez papieża Piusa II i hrabią Świętego Cesarstwa Rzymskiego przez Zygmunta

Niccolò (1432–1500), człowiek pióra, filozof i ważna postać polityczna w republice sieneńskiej, należący do Monte dei Nove.
Pietro (1469–1527), mianowany senatorem Rzymu przez papieża Leona X, zabity podczas splądrowania Rzymu.
Marcantonio (1504–1574), polityk i prawnik w służbie papieskiej.
Borghese z Rzymu
Głowa rodziny, Marcantonio, patrycjusz Sieny, przeniósł się do Rzymu w 1541 roku, a ta sieneńska rodzina szybko zyskała dostęp do wyższych szczebli rzymskiego społeczeństwa, co osiągnęło punkt kulminacyjny w wyborze syna Marcantonio, Camilla Borghese, na papieża Pawła V w 1605 roku. Paweł V był bezwstydnym nepotystą, mianując swojego brata Francesco (1556–1620) księciem Rignano i generałem armii papieskiej, swojego drugiego brata Giambattistę (1554–1609) gubernatorem Borgo i kasztelanem Castel Sant’Angelo, a syna swojej siostry Ortensii, Scipione Caffarelliego (1577–1633), który po adopcji został Scipione Borghese kardynałem i jego adoptowanym synem. Paweł nadał również swojemu bratankowi Scipione tytuł księcia Vivero (17 listopada 1609 r.). Jako rozszerzona rodzina Borghese stali się jednymi z największych właścicieli ziemskich w Kampanii Rzymskiej, zwiększając swój majątek poprzez strategiczną kontrolę nad swoimi posiadłościami i skoordynowaną politykę zakładania monopoli na mielenie zboża i prawa do prowadzenia zajazdów.

W ten sposób rodzina Borghese jeszcze bardziej wzrosła w potędze i bogactwie. Wiele oficjalnych inskrypcji Pawła V zawiera ROMANUS po jego imieniu, aby wzmocnić nowe rzymskie powiązania rodziny. Scipione był głównym mecenasem sztuki, a rodzinna kolekcja sztuki rozkwitła pod jego opieką (dawniej przechowywana w siedzibie rodziny w Rzymie, Palazzo Borghese, od 1903 r. została ustanowiona jako Galleria Borghese, znajdująca się w dawnej posiadłości rodziny, Villa Borghese).

Marcantonio II (1598–1658), syn Giambattisty, został mianowany księciem Sulmony w 1610 r. (Grandee Hiszpanii I klasy), ponownie pod wpływem Pawła V, w tym przypadku Filipa III Hiszpańskiego. W 1619 r. Marcantonio II poślubił Camillę Orsini, stając się dziedzicem rodziny Borghese i Orsini. Jego syn Paolo (1624–1646) poślubił Olimpię Aldobrandini, księżniczkę Rossano, a dzięki temu małżeństwu Borghese mogli również rościć sobie prawa do dziedzictwa rodziny Aldobrandini, chociaż prawo to zostało uznane dopiero w 1769 r. po przedłużających się bataliach sądowych. Wraz z tytułami Paola, Olimpia przekazała tytuł księcia Rossano swojemu wnukowi Marcantonio III (1660–1729), który został również wicekrólem Neapolu.

Jego wnuk Marcantonio IV (1730–1800), książę Sulmony i Rossano, był senatorem Republiki Rzymskiej. Jego syn Camillo Filippo Ludovico (1775–1832) zaciągnął się do armii napoleońskiej, a później został jednym z jej generałów. W 1803 roku poślubił siostrę Napoleona, Paulinę Bonaparte, rozwiązłą wdowę po generale Leclercu. Camillo został mianowany księciem Guastalli w 1806 roku i gubernatorem Piemontu (1807–1814). Sprzedaż kolekcji starożytności Borghese przez Camilla wzbogaciła nowe Musée du Louvre. Po upadku Napoleona rozstał się z Pauliną i wycofał się do życia prywatnego we Florencji, gdzie zmarł bezpotomnie.

Drugi syn Marcantonio IV, książę Francesco Borghese-Aldobrandini (1776–1839), również był generałem armii napoleońskiej i odziedziczył cały majątek Camillo. Francesco poślubił Adèle de La Rochefoucauld, córkę Alexandre-Francois, i th

pprawda

ich syn Marcantonio poślubił Thérèse de La Rochefoucauld, córkę Alexandre-Jules (brata Adèle).

Jego prawnuk, książę Scipione Borghese (1871–1927), był przemysłowcem i sportowcem, zapamiętanym z udziału w wyścigu Pekin–Paryż w 1907 roku z dziennikarzem Luigim Barzinim.

Jego bratanek Junio Valerio Borghese (1906–1974) był oficerem marynarki wojennej w czasach reżimu faszystowskiego i odznaczonym Złotym Medalem Waleczności Wojskowej za działania komandosów podczas II wojny światowej. We Włoszech po wojnie stał się wybitnym politykiem skrajnej prawicy; uciekł do Hiszpanii w 1970 roku po oskarżeniu o planowanie zamachu stanu.

Istnieją 4 obecne gałęzie rodziny Borghese:

Borghese, potomek Marcantonio V, książąt Sulmona, Rossano, syn Francesco
Borghese-Aldobrandini, potomek Camillo, książąt Meldoli, syna Francesco
Borghese-Salviati, potomek Scipione, książąt Giuliano, syna Francesco
Borghese-Torlonia, Giulio (1847–1914), książęta Fucino, wnuk Francesco, poślubił księżniczkę Annę Marię Torlonię
Znani członkowie
Scipione Borghese (1577–1633): kardynał, patron artystyczny Berniniego i bratanek papieża Pawła V
Papież Paweł V (1605–1621): z domu Camillo Borghese (1550–1621)
Paolo Borghese (1622–1646), poślubił Olimpię Aldobrandini
Francesco Scipione Maria Borghese (1697–1759): kardynał
Marcantonio Borghese (1730–1800): przebudował Willę Borghese i jej ogrody
Camillo Filippo Ludovico Borghese (1775–1832): drugi mąż Pauliny Bonaparte
Pauline Borghese, z domu Bonaparte (1780–1825): siostra Napoleona i żona Camillo Borghese
Scipione Borghese (1871–1927): polityk i odkrywca
Giangiacomo Borghese (1889–1954): 6. faszystowski gubernator Rzymu (1939–1944) i mąż 13. księżnej Leonforte
Paolo Borghese (1904–1985): książę Bomarzo i mąż Marcelli Borghese
Junio Valerio Borghese (1906–1974): włoski dowódca marynarki wojennej i polityk
Marcella Borghese, z domu Fazi (1911–2002): przedsiębiorca kosmetyczny i żona Paolo Borghese
Lorenzo Borghese (ur. 1972): przedsiębiorca i osobowość telewizyjna
Źródło: Wikipedia

Prawda
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA
Nowy Porządek Świata (NWO) to teoria spiskowa, która zakłada potajemnie powstający totalitarny rząd światowy. Wspólnym tematem teorii spiskowych na temat Nowego Porządku Świata jest to, że tajna elita władzy z globalistycznym planem spiskuje, aby ostatecznie rządzić światem za pośrednictwem autorytarnego rządu światowego — który zastąpi suwerenne państwa narodowe — i wszechogarniającej propagandy, której ideologia wychwala ustanowienie Nowego Porządku Świata jako ukoronowanie postępu historii. Wiele wpływowych postaci historycznych i współczesnych zostało zatem oskarżonych o udział w spisku, który działa poprzez wiele organizacji fasadowych, aby organizować znaczące wydarzenia polityczne i finansowe, od wywoływania kryzysów systemowych po forsowanie kontrowersyjnych polityk, zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym, jako etapów trwającego spisku mającego na celu osiągnięcie dominacji nad światem.

PRZEBUDZENIE LUDZKOŚCI
PODPROGOWY
przymiotnik

(o bodźcu lub procesie psychicznym) poniżej progu wrażeń lub świadomości; postrzegany przez czyjś umysł lub wpływający na niego bez jego wiedzy.
PRAWDA HISTORYCZNA

PRAWDA O KONTROLI UMYSŁU

PRAWDA O HOLOKAUST

PRAWDA O ŚWIĘTEJ BIBLII

PRAWDA SATANICZNA

Komentarze Offon Dom Borghese – 3.3 – Lorenzo BorgheseOpublikowano w Przebudzenie, Czarne Słońce, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Satanizm, PrawdaOznaczono Przebudzenie, Czarne Słońce, Dom Borghese, Włochy, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Domy Szlacheckie, Satanizm, Czarna Szlachta, Prawda
Dom Borghese – 3.4 – Fabio Borghese
Opublikowano przez Hollywood Subliminals 18 października 2023 r.
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA – CZARNA SZLACHTA

CZARNA SZLACHTA
(Dom Borghese)
Alessandra Borghese

Oficjalna historia

DOM BORGHESE
(Założony: 1238)

Rodzina Borghese to książęca rodzina włoskiej szlachty i papieża, wywodząca się z rodziny Borghese lub Borghesi w Sienie, gdzie w XIII wieku zyskali sławę i piastowali urzędy w gminie. W XVI wieku głowa rodziny, Marcantonio, przeniosła się do Rzymu, gdzie po wyborze jego syna Camillo na papieża Pawła V w 1605 roku zyskali władzę i bogactwo. Byli jedną z wiodących rodzin Czarnej Szlachty i utrzymywali bliskie związki z Watykanem.

Borghese (Borghesi) ze Sieny
Rodzina wywodzi się od Tiezzo da Monticiano, XIII-wiecznego kupca wełną w Sienie, którego bratanek Borghese dał rodzinie swoje nazwisko. Wśród ważnych sieneńskich Borghese są:

Agostino (1390–1462), znany żołnierz w wojnach między Sieną a Florencją, mianowany hrabią palatyna przez papieża Piusa II i hrabią Świętego Cesarstwa Rzymskiego przez Zygmunta

Niccolò (1432–1500), literat, filozof i ważna postać polityczna w republice sieneńskiej, należący do Monte dei Nove.
Pietro (1469–1527), mianowany senatorem Rzymu przez papieża Leona X, zabity podczas splądrowania Rzymu.
Marcantonio (1504–1574), polityk i prawnik w służbie papieskiej.
Borghese z Rzymu

pprawda

Głowa rodziny, Marcantonio, patrycjusz Sieny, przeniósł się do Rzymu w 1541 roku, a ta sieneńska rodzina szybko zyskała dostęp do wyższych szczebli rzymskiego społeczeństwa, co osiągnęło punkt kulminacyjny w wyborze syna Marcantonio, Camilla Borghese, na papieża Pawła V w 1605 roku. Paweł V był bezwstydnym nepotystą, mianując swojego brata Francesca (1556–1620) księciem Rignano i generałem armii papieskiej, swojego drugiego brata Giambattistę (1554–1609) gubernatorem Borgo i kasztelanem Castel Sant’Angelo, a syna swojej siostry Ortensii, Scipione Caffarelliego (1577–1633), który po adopcji został Scipione Borghese kardynałem i jego adoptowanym synem. Paweł nadał również swojemu bratankowi Scipione tytuł księcia Vivero (17 listopada 1609 r.). Jako rozszerzona rodzina Borghese stali się jednymi z największych właścicieli ziemskich w Kampanii Rzymskiej, zwiększając swój majątek poprzez strategiczną kontrolę nad swoimi posiadłościami i skoordynowaną politykę zakładania monopoli na mielenie zboża i prawa do prowadzenia zajazdów.

W ten sposób rodzina Borghese jeszcze bardziej wzrosła w potędze i bogactwie. Wiele oficjalnych inskrypcji Pawła V zawiera ROMANUS po jego imieniu, aby wzmocnić nowe rzymskie powiązania rodziny. Scipione był głównym mecenasem sztuki, a rodzinna kolekcja sztuki rozkwitła pod jego opieką (dawniej przechowywana w siedzibie rodziny w Rzymie, Palazzo Borghese, od 1903 r. została ustanowiona jako Galleria Borghese, znajdująca się w dawnej posiadłości rodziny, Villa Borghese).

Marcantonio II (1598–1658), syn Giambattisty, został mianowany księciem Sulmony w 1610 r. (Grandee Hiszpanii I klasy), ponownie pod wpływem Pawła V, w tym przypadku Filipa III Hiszpańskiego. W 1619 r. Marcantonio II poślubił Camillę Orsini, stając się dziedzicem rodziny Borghese i Orsini. Jego syn Paolo (1624–1646) poślubił Olimpię Aldobrandini, księżniczkę Rossano, a dzięki temu małżeństwu Borghese mogli również rościć sobie prawa do dziedzictwa rodziny Aldobrandini, chociaż prawo to zostało uznane dopiero w 1769 r. po przedłużających się bataliach sądowych. Wraz z tytułami Paola, Olimpia przekazała tytuł księcia Rossano swojemu wnukowi Marcantonio III (1660–1729), który został również wicekrólem Neapolu.

Jego wnuk Marcantonio IV (1730–1800), książę Sulmony i Rossano, był senatorem Republiki Rzymskiej. Jego syn Camillo Filippo Ludovico (1775–1832) zaciągnął się do armii napoleońskiej, a później został jednym z jej generałów. W 1803 roku poślubił siostrę Napoleona, Paulinę Bonaparte, rozwiązłą wdowę po generale Leclercu. Camillo został mianowany księciem Guastalli w 1806 roku i gubernatorem Piemontu (1807–1814). Sprzedaż kolekcji starożytności Borghese przez Camilla wzbogaciła nowe Musée du Louvre. Po upadku Napoleona rozstał się z Pauliną i wycofał się do życia prywatnego we Florencji, gdzie zmarł bezpotomnie.

Drugi syn Marcantonio IV, książę Francesco Borghese-Aldobrandini (1776–1839), był również generałem w armii napoleońskiej i odziedziczył cały majątek Camilla. Francesco poślubił Adèle de La Rochefoucauld, córkę Alexandre-Francois, a ich syn Marcantonio poślubił Thérèse de La Rochefoucauld, córkę Alexandre-Jules (brata Adèle).

Jego prawnuk, książę Scipione Borghese (1871–1927), był przemysłowcem i sportowcem, zapamiętanym z udziału w wyścigu Pekin–Paryż w 1907 roku z dziennikarzem Luigim Barzinim.

Jego bratanek Junio Valerio Borghese (1906–1974) był oficerem marynarki wojennej w czasach reżimu faszystowskiego i odznaczonym Złotym Medalem Waleczności Wojskowej za działania komandosów podczas II wojny światowej. We Włoszech po wojnie stał się wybitnym politykiem skrajnej prawicy; uciekł do Hiszpanii w 1970 roku po oskarżeniu o planowanie zamachu stanu.

Istnieją 4 obecne gałęzie rodziny Borghese:

Borghese, potomek Marcantonio V, książąt Sulmona, Rossano, syn Francesco
Borghese-Aldobrandini, potomek Camillo, książąt Meldoli, syna Francesco
Borghese-Salviati, potomek Scipione, książąt Giuliano, syna Francesco
Borghese-Torlonia, Giulio (1847–1914), książęta Fucino, wnuk Francesco, poślubił księżniczkę Annę Marię Torlonię
Znani członkowie
Scipione Borghese (1577–1633): kardynał, patron artystyczny Berniniego i bratanek papieża Pawła V
Papież Paweł V (1605–1621): z domu Camillo Borghese (1550–1621)
Paolo Borghese (1622–1646), poślubił Olimpię Aldobrandini
Francesco Scipione Maria Borghese (1697–1759): kardynał
Marcantonio Borghese (1730–1800): przebudował Willę Borghese i jej ogrody
Camillo Filippo Ludovico Borghese (1775–1832): drugi mąż Pauliny Bonaparte
Pauline Borghese, z domu Bonaparte (1780–1825): siostra Napoleona i żona Camillo Borghese
Scipione Borghese (1871–1927): polityk i odkrywca
Giangiacomo Borghese (1889–1954): 6. faszystowski gubernator Rzymu (1939–1944) i mąż 13. księżnej Leonforte
Paolo Borghese (1904–1985): książę Bomarzo i mąż Marcelli Borghese
Junio Valerio Borghese (1906–1974): włoski dowódca marynarki wojennej i polityk
Marcella Borghese, z domu Fazi (1911–2002): przedsiębiorca kosmetyczny i żona Paolo Bora
Prześlij opinię
Panele boczne
Historia
Zapisane

pprawda

ghese
Lorenzo Borghese (ur. 1972): przedsiębiorca i osobowość telewizyjna
Źródło: Wikipedia

Prawda
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA
Nowy Porządek Świata (NWO) to teoria spiskowa, która zakłada potajemnie powstający totalitarny rząd światowy. Wspólnym tematem teorii spiskowych na temat Nowego Porządku Świata jest to, że tajna elita władzy z globalistycznym planem spiskuje, aby ostatecznie rządzić światem za pośrednictwem autorytarnego rządu światowego — który zastąpi suwerenne państwa narodowe — i wszechogarniającej propagandy, której ideologia wychwala ustanowienie Nowego Porządku Świata jako ukoronowanie postępu historii. Wiele wpływowych postaci historycznych i współczesnych zostało zatem rzekomo zaliczonych do spisku, który działa za pośrednictwem wielu organizacji fasadowych w celu organizowania znaczących wydarzeń politycznych i finansowych, od wywoływania kryzysów systemowych po forsowanie kontrowersyjnych polityk, zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym, jako kroków w trwającym spisku mającym na celu osiągnięcie dominacji nad światem.

PRZEBUDZIĆ LUDZKOŚĆ
PODPROGOWY
przymiotnik

(o bodźcu lub procesie psychicznym) poniżej progu odczuwania lub świadomości; postrzegany lub oddziałujący na czyjś umysł bez jego świadomości.
PRAWDA HISTORYCZNA

PRAWDA O KONTROLI UMYSŁU

PRAWDA O HOLOKAUST

PRAWDA O ŚWIĘTEJ BIBLII

PRAWDA O SATANIZMIE

Komentarze Offon Dom Borghese – 3.4 – Fabio BorgheseOpublikowano w Przebudzenie, Czarne Słońce, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Satanizm, PrawdaOznaczono Przebudzenie, Czarne Słońce, Dom Borghese, Włochy, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Domy Szlacheckie, Satanizm, Czarna Szlachta, Prawda
Dom Borghese – 3.5 – Alessandra Borghese
Opublikowano przez Hollywood Subliminals 18 października 2023 r.
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA – CZARNA SZLACHTA

CZARNA SZLACHTA
(Dom Borghese)
Alessandra Borghese

Oficjalna historia

DOM BORGHESE
(Założony: 1238)

Rodzina Borghese to książęca rodzina włoskiej szlachty i papieża, wywodząca się z rodziny Borghese lub Borghesi w Sienie, gdzie w XIII wieku zyskali sławę i piastowali urzędy w gminie. W XVI wieku głowa rodziny, Marcantonio, przeniosła się do Rzymu, gdzie po wyborze jego syna Camillo na papieża Pawła V w 1605 roku zyskali władzę i bogactwo. Byli jedną z wiodących rodzin Czarnej Szlachty i utrzymywali bliskie związki z Watykanem.

Borghese (Borghesi) ze Sieny
Rodzina wywodzi się od Tiezzo da Monticiano, XIII-wiecznego kupca wełną w Sienie, którego bratanek Borghese dał rodzinie swoje nazwisko. Wśród ważnych sieneńskich Borghese są:

Agostino (1390–1462), znany żołnierz w wojnach między Sieną a Florencją, mianowany hrabią palatyna przez papieża Piusa II i hrabią Świętego Cesarstwa Rzymskiego przez Zygmunta

Niccolò (1432–1500), człowiek pióra, filozof i ważna postać polityczna w republice sieneńskiej, należący do Monte dei Nove.
Pietro (1469–1527), mianowany senatorem Rzymu przez papieża Leona X, zabity podczas splądrowania Rzymu.
Marcantonio (1504–1574), polityk i prawnik w służbie papieskiej.
Borghese z Rzymu
Głowa rodziny, Marcantonio, patrycjusz Sieny, przeniósł się do Rzymu w 1541 roku, a ta sieneńska rodzina szybko zyskała dostęp do wyższych szczebli rzymskiego społeczeństwa, co osiągnęło punkt kulminacyjny w wyborze syna Marcantonio, Camilla Borghese, na papieża Pawła V w 1605 roku. Paweł V był bezwstydnym nepotystą, mianując swojego brata Francesco (1556–1620) księciem Rignano i generałem armii papieskiej, swojego drugiego brata Giambattistę (1554–1609) gubernatorem Borgo i kasztelanem Castel Sant’Angelo, a syna swojej siostry Ortensii, Scipione Caffarelliego (1577–1633), który po adopcji został Scipione Borghese kardynałem i jego adoptowanym synem. Paweł nadał również swojemu bratankowi Scipione tytuł księcia Vivero (17 listopada 1609 r.). Jako rozszerzona rodzina Borghese stali się jednymi z największych właścicieli ziemskich w Kampanii Rzymskiej, zwiększając swój majątek poprzez strategiczną kontrolę nad swoimi posiadłościami i skoordynowaną politykę zakładania monopoli na mielenie zboża i prawa do prowadzenia zajazdów.

W ten sposób rodzina Borghese jeszcze bardziej wzrosła w potędze i bogactwie. Wiele oficjalnych inskrypcji Pawła V zawiera ROMANUS po jego imieniu, aby wzmocnić nowe rzymskie powiązania rodziny. Scipione był głównym mecenasem sztuki, a rodzinna kolekcja sztuki rozkwitła pod jego opieką (dawniej przechowywana w siedzibie rodziny w Rzymie, Palazzo Borghese, od 1903 r. została ustanowiona jako Galleria Borghese, znajdująca się w dawnej posiadłości rodziny, Villa Borghese).

Marcantonio II (1598–1658), syn Giambattisty, został mianowany księciem Sulmony w 1610 r. (Grandee Hiszpanii I klasy), ponownie za sprawą Pawła V, w tym przypadku Filipa III Hiszpańskiego. W 1619 r. Marcantonio II poślubił Camillę Orsini, stając się dziedzicem rodziny Borghese i Orsini. Jego syn Paolo (1624–1646) poślubił Olimpię Aldobrandini, księżniczkę Rossano, a dzięki temu małżeństwu Borghese mogli również rościć sobie prawa do dziedzictwa rodziny Aldobrandini, chociaż prawo to zostało uznane dopiero w 1769 r. po przedłużających się bataliach sądowych.

pprawda

Wraz z tytułami Paolo, Olimpia przekazała tytuł księcia Rossano swojemu wnukowi Marcantonio III (1660–1729), który został również wicekrólem Neapolu.

Jego wnuk Marcantonio IV (1730–1800), książę Sulmony i Rossano, był senatorem Republiki Rzymskiej. Jego syn Camillo Filippo Ludovico (1775–1832) zaciągnął się do armii napoleońskiej, a później został jednym z jej generałów. W 1803 roku poślubił siostrę Napoleona, Paulinę Bonaparte, rozwiązłą wdowę po generale Leclercu. Camillo został mianowany księciem Guastalli w 1806 roku i gubernatorem Piemontu (1807–1814). Sprzedaż kolekcji starożytności Borghese przez Camilla wzbogaciła nowe Musée du Louvre. Po upadku Napoleona rozstał się z Pauliną i wycofał się do życia prywatnego we Florencji, gdzie zmarł bezpotomnie.

Drugi syn Marcantonio IV, książę Francesco Borghese-Aldobrandini (1776–1839), był również generałem w armii napoleońskiej i odziedziczył cały majątek Camilla. Francesco poślubił Adèle de La Rochefoucauld, córkę Alexandre-Francois, a ich syn Marcantonio poślubił Thérèse de La Rochefoucauld, córkę Alexandre-Jules (brata Adèle).

Jego prawnuk, książę Scipione Borghese (1871–1927), był przemysłowcem i sportowcem, zapamiętanym z udziału w wyścigu Pekin-Paryż w 1907 roku z dziennikarzem Luigim Barzinim.

Jego bratanek Junio Valerio Borghese (1906–1974) był oficerem marynarki wojennej w czasach reżimu faszystowskiego i odznaczonym Złotym Medalem Waleczności Wojskowej za działania komandosów podczas II wojny światowej. We Włoszech po wojnie stał się wybitnym politykiem skrajnej prawicy; uciekł do Hiszpanii w 1970 roku po oskarżeniu o planowanie zamachu stanu.

Istnieją 4 obecne gałęzie rodziny Borghese:

Borghese, potomek Marcantonio V, książąt Sulmona, Rossano, syn Francesco
Borghese-Aldobrandini, potomek Camillo, książąt Meldoli, syna Francesco
Borghese-Salviati, potomek Scipione, książąt Giuliano, syna Francesco
Borghese-Torlonia, Giulio (1847–1914), książęta Fucino, wnuk Francesco, poślubił księżniczkę Annę Marię Torlonię
Znani członkowie
Scipione Borghese (1577–1633): kardynał, patron artystyczny Berniniego i bratanek papieża Pawła V
Papież Paweł V (1605–1621): z domu Camillo Borghese (1550–1621)
Paolo Borghese (1622–1646), poślubił Olimpię Aldobrandini
Francesco Scipione Maria Borghese (1697–1759): kardynał
Marcantonio Borghese (1730–1800): przebudował Willę Borghese i jej ogrody
Camillo Filippo Ludovico Borghese (1775–1832): drugi mąż Pauliny Bonaparte
Pauline Borghese, z domu Bonaparte (1780–1825): siostra Napoleona i żona Camillo Borghese
Scipione Borghese (1871–1927): polityk i odkrywca
Giangiacomo Borghese (1889–1954): 6. faszystowski gubernator Rzymu (1939–1944) i mąż 13. księżnej Leonforte
Paolo Borghese (1904–1985): książę Bomarzo i mąż Marcelli Borghese
Junio Valerio Borghese (1906–1974): włoski dowódca marynarki wojennej i polityk
Marcella Borghese, z domu Fazi (1911–2002): przedsiębiorca kosmetyczny i żona Paolo Borghese
Lorenzo Borghese (ur. 1972): przedsiębiorca i osobowość telewizyjna
Źródło: Wikipedia

Prawda
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA
Nowy Porządek Świata (NWO) to teoria spiskowa, która zakłada potajemnie powstający totalitarny rząd światowy. Wspólnym tematem teorii spiskowych na temat Nowego Porządku Świata jest to, że tajna elita władzy z globalistycznym planem spiskuje, aby ostatecznie rządzić światem za pośrednictwem autorytarnego rządu światowego — który zastąpi suwerenne państwa narodowe — i wszechogarniającej propagandy, której ideologia wychwala ustanowienie Nowego Porządku Świata jako ukoronowanie postępu historii. Wiele wpływowych postaci historycznych i współczesnych zostało zatem oskarżonych o udział w spisku, który działa poprzez wiele organizacji fasadowych, aby organizować znaczące wydarzenia polityczne i finansowe, od wywoływania kryzysów systemowych po forsowanie kontrowersyjnych polityk, zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym, jako etapów trwającego spisku mającego na celu osiągnięcie dominacji nad światem.

PRZEBUDZENIE LUDZKOŚCI
PODPROGOWY
przymiotnik

(o bodźcu lub procesie psychicznym) poniżej progu wrażeń lub świadomości; postrzegany przez czyjś umysł lub wpływający na niego bez jego wiedzy.
HISTORYCZNA PRAWDA

PRAWDA O KONTROLI UMYSŁU

PRAWDA O HOLOKAUST

PRAWDA O ŚWIĘTEJ BIBLII

PRAWDA SATANICZNA

Komentarze Offon Dom Borghese – 3.5 – Alessandra BorgheseOpublikowano w Przebudzenie, Czarne Słońce, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Satanizm, PrawdaOznaczono Przebudzenie, Czarne Słońce, Dom Borghese, Włochy, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Domy Szlacheckie, Satanizm, Czarna Szlachta, Prawda
Dom Borghese – 3.6 – Palazzo Borghese (Rzym, Włochy)
Opublikowano przez Hollywood Subliminals 18 października 2023 r.
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA – CZARNA SZLACHTA

CZARNA SZLACHTA
(Dom Borghese)
Palazzo Borghese
(Rzym, Włochy)

(Oryginalny obraz)

Oficjalny Historia

PALAZZO BORGHESE

Palazzo Borghese to pałac w Rzymie, we Włoszech, główna siedziba rodziny Borghese. Nazywano go il Cembalo („klawesyn”) du

pprawda

e do jego niezwykłego trapezoidalnego planu; jego najwęższa fasada wychodzi na rzekę Tyber. Wejście na przeciwległym końcu budynku, „klawiatura” klawesynu, wychodzi na Fontanella di Borghese, z innym w wielkiej fasadzie flankującej Piazza Borghese, która jest przedłużona przez lekko skośną fasadę prowadzącą w dół Via Borghese w kierunku rzeki. Oba te wejścia prowadzą na duży dziedziniec, po jednej stronie którego znajduje się dwupoziomowa otwarta arkada z parami kolumn doryckich i jońskich, która otacza ogród dalej.

Pierwsze piętro pałacu jest siedzibą Ambasady Hiszpanii we Włoszech od 1947 roku.

Historia
Historyk architektury Howard Hibbard wykazał, że dziewięcioprzęsłowa część pałacu na Piazza Fontanella Borghese została rozpoczęta w latach 1560/61 dla Monsignora Tommaso del Giglio, którego herb lub stemma nadal znajduje się nad drzwiami na Piazza Borghese, i sugeruje, że architektem był Vignola, atrybucja akceptowana przez Anthony'ego Blunta, uważana za ostateczną przez Jamesa S. Ackermana i kontynuowana przez innych uczonych od tego czasu, z mniej lub bardziej ograniczonymi interwencjami Longhiego. Zanim Tomasso del Giglio zmarł w 1578 roku, fasada i unikalna, ale nieudokumentowana dwukolumnowa dwupiętrowa arkada dziedzińca zostały ustalone, koncepcyjny schemat Vignoli, zasugerował Hibbard, ale który został zrealizowany w latach 1575-78 przez Martino Longhiego Starszego. Longhi został zatrzymany przez kardynała Pedro Dezę, który kupił nieruchomość w 1587 r., ale wydaje się, że nie zrobił nic więcej poza kontynuowaniem budowy wielkiego dziedzińca.

Kardynał Camillo Borghese kupił budowlę w 1604 r. i nabył kolejne sąsiednie nieruchomości w kierunku rzeki. Kiedy kardynał został papieżem Pawłem V w 1605 r., przekazał pałac swoim braciom, ale nadal zlecał prace, które były energicznie kontynuowane, najpierw przez Flaminio Ponzio, a po śmierci Ponzio w 1613 r. ukończone przez Carlo Maderno i Giovanniego Vasanzio. Ponzio rozszerzył kwadratowy dziedziniec z pięciu do siedmiu przęseł oraz owalne schody między dziedzińcem a ogrodem, które rozciągały się aż do Ripetty. Zbudował również drugorzędną fasadę na Piazza Borghese i w dół w kierunku Tybru, z balkonami nad boniowanym wejściem na Via di Ripetta.

Po śmierci wuja kardynał Scipione Borghese zamieszkał w nim i podjął się przekształcenia ogrodu w loggię i ogród wiszący.

W latach 1671-76 Carlo Rainaldi dodał nowe elementy dla księcia Giovana Battisty Borghese; najbardziej rozległe zmiany zostały wprowadzone na nowo podniesionym parterze długiego skrzydła rozciągającego się w kierunku Tybru, kończącego się widokiem na rzekę, które Borghese uznali za najbardziej odpowiednie przestrzenie mieszkalne: Rainaldi dodał kolumnową loggię do końcowej fasady Ponziego, a we wnętrzu bogato zdobioną owalną kaplicę i wąską galerię ze sklepieniem beczkowym, której wysoce naładowane detale dekoracyjne w stylu Cortonesque zaprojektował Giovan Francesco Grimaldi (1606-1680)

Porto di Ripetta, port Rzymu, znajdował się wzdłuż brzegu rzeki Via di Ripetta. Od 1707 roku strona Tybru Palazzo Borghese miałaby widok na schody scenograficzne Porto di Ripetta zaprojektowane przez Alessandro Specchiego. Port został zniszczony w XIX wieku wraz z rozwojem Lungotevere.

Źródło: Wikipedia

Prawda
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA
Nowy Porządek Świata (NWO) to teoria spiskowa, która zakłada potajemnie powstający totalitarny rząd światowy. Wspólnym tematem teorii spiskowych na temat Nowego Porządku Świata jest to, że tajna elita władzy z globalistycznym planem spiskuje, aby ostatecznie rządzić światem za pośrednictwem autorytarnego rządu światowego — który zastąpi suwerenne państwa narodowe — i wszechogarniającej propagandy, której ideologia wychwala ustanowienie Nowego Porządku Świata jako ukoronowanie postępu historii. Wiele wpływowych postaci historycznych i współczesnych zostało zatem oskarżonych o udział w spisku, który działa poprzez wiele organizacji fasadowych, aby organizować znaczące wydarzenia polityczne i finansowe, od wywoływania kryzysów systemowych po forsowanie kontrowersyjnych polityk, zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym, jako etapów trwającego spisku mającego na celu osiągnięcie dominacji nad światem.

PRZEBUDZENIE LUDZKOŚCI
PODPROGOWY
przymiotnik

(o bodźcu lub procesie psychicznym) poniżej progu wrażeń lub świadomości; postrzegany przez czyjś umysł lub wpływający na niego bez jego wiedzy.
PRAWDA O HOLOCAUST

PRAWDA O ŚWIĘTEJ BIBLII

PRAWDA SATANICZNA

Komentarze Offon Dom Borghese – 3.6 – Palazzo Borghese (Rzym, Włochy)Opublikowano w Przebudzenie, Czarne Słońce, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Satanizm, PrawdaOznaczono Przebudzenie, Czarne Słońce, Dom Borghese, Włochy, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Domy Szlacheckie, Satanizm, Czarna Szlachta, Prawda
Dom Borghese – 3.7 – Papież Paweł V (Papiestwo, 1605-1621)
Opublikowano przez Hollywood Subliminals 18 października 2023 r.
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA – CZARNA SZLACHTA

CZARNA SZLACHTA
(Dom Borghese)
Papież Paweł V
(Papiestwo, 1605-1621)

Oficjalna historia

PAPIEŻ PAWEŁ V
(Papiestwo: 1605-1621)

Papież Paweł V (17 S

pprawda

wrzesień 1550 – 28 stycznia 1621), urodzony jako Camillo Borghese, był głową Kościoła katolickiego i władcą Państwa Kościelnego od 16 maja 1605 do swojej śmierci w styczniu 1621. W 1611 roku uhonorował Galileusza jako członka Papieskiej Accademia dei Lincei i poparł jego odkrycia. W 1616 roku papież Paweł V polecił kardynałowi Bellarminowi, aby poinformował Galileusza, że teorii kopernikańskiej nie można nauczać jako faktu, ale certyfikat Bellarmina pozwolił Galileuszowi kontynuować studia w poszukiwaniu dowodów i używać modelu geocentrycznego jako narzędzia teoretycznego. W tym samym roku Paweł V zapewnił Galileusza, że jest bezpieczny przed prześladowaniami, dopóki on, papież, będzie żył. Certyfikat Bellarmina został wykorzystany przez Galileusza do obrony w procesie w 1633 r.

Wykształcony w zakresie jurysprudencji, Borghese został mianowany kardynałem-prezbiterem Sant’Eusebio i kardynałem wikariuszem Rzymu przez papieża Klemensa VIII. Został wybrany na papieża w 1605 r., po śmierci papieża Leona XI. Papież Paweł V był znany ze swojej surowości i nieustępliwości, bronił przywilejów Kościoła. Spotkał się z Galileuszem Galileuszem w 1616 r. i był zaangażowany w spór o heliocentryzm. Kanonizował i beatyfikował kilka osób podczas swojego pontyfikatu i mianował 60 kardynałów na dziesięciu konsystorzach.

Jego naleganie na jurysdykcję kościelną doprowadziło do konfliktów z rządami świeckimi, zwłaszcza z Wenecją, co doprowadziło do interdyktu na miasto w 1606 r. Ten spór został ostatecznie zażegnany przez Francję i Hiszpanię w 1607 r. Dyplomacja papieża Pawła V również nadwyrężyła stosunki z Anglią, ponieważ jego działania były postrzegane jako podważające umiarkowanych katolików w kraju.

W Rzymie sfinansował ukończenie Bazyliki Świętego Piotra, ulepszył Bibliotekę Watykańską i odrestaurował starożytny rzymski akwedukt Aqua Traiana. Papież Paweł V założył Bank Ducha Świętego w 1605 r. i jest również znany z wspierania wzrostu rodziny Borghese poprzez nepotyzm. Zmarł 28 stycznia 1621 r. po serii udarów, a jego następcą został papież Grzegorz XV.

Wczesne życie
Camillo Borghese urodził się w Rzymie 17 września 1550 r. w rodzinie Borghese ze Sieny, która niedawno osiedliła się w Rzymie. Był najstarszym z siedmiu synów prawnika i sieneńskiego patrycjusza Marcantonio Borghese i jego żony Flaminii Astalli, rzymskiej szlachcianki. Camillo został starannie wyszkolony w zakresie jurysprudencji w Perugii i Padwie i został kanonistą o wybitnych zdolnościach.

Papiestwo
Wybór
Kiedy papież Leon XI zmarł w 1605 r., kardynał Borghese został papieżem, pomijając wielu kandydatów, w tym Cezara Baroniusza i Roberta Bellarmina; jego neutralność w czasach frakcji czyniła go idealnym kandydatem kompromisowym.

Z charakteru był bardzo surowy i nieustępliwy, raczej prawnikiem niż dyplomatą, który bronił przywilejów Kościoła ze wszystkich sił. Jego pierwszym działaniem było odesłanie do ich biskupstw biskupów, którzy przebywali w Rzymie, ponieważ Sobór Trydencki nalegał, aby każdy biskup mieszkał w swojej diecezji.

Źródło: Wikipedia

Prawda
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA
Nowy Porządek Świata (NWO) to teoria spiskowa, która zakłada potajemnie powstający totalitarny rząd światowy. Wspólnym tematem teorii spiskowych na temat Nowego Porządku Świata jest to, że tajna elita władzy z globalistycznym planem spiskuje, aby ostatecznie rządzić światem za pośrednictwem autorytarnego rządu światowego — który zastąpi suwerenne państwa narodowe — i wszechogarniającej propagandy, której ideologia wychwala ustanowienie Nowego Porządku Świata jako ukoronowanie postępu historii. Wiele wpływowych postaci historycznych i współczesnych zostało zatem rzekomo zaliczonych do spisku, który działa za pośrednictwem wielu organizacji fasadowych w celu organizowania znaczących wydarzeń politycznych i finansowych, od wywoływania kryzysów systemowych po forsowanie kontrowersyjnych polityk, zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym, jako kroków w trwającym spisku mającym na celu osiągnięcie dominacji nad światem.

PRZEBUDZENIE LUDZKOŚCI
PODPROGOWY
przymiotnik

(o bodźcu lub procesie psychicznym) poniżej progu odczuwania lub świadomości; postrzegane przez czyjś umysł lub oddziałujące na czyjś umysł bez jego wiedzy. PRAWDA HISTORYCZNA

PRAWDA O HOLOKAUST

PRAWDA O ŚWIĘTEJ BIBLII

PRAWDA SZATAŃSKA

Komentarze Offon Dom Borghese – 3.7 – Papież Paweł V (Papież, 1605-1621)Opublikowano w Przebudzenie, Czarne Słońce, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Satanizm, PrawdaOznaczono Przebudzenie, Czarne Słońce, Dom Borghese, Włochy, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Domy Szlacheckie, Satanizm, Czarna Szlachta, Prawda
Dom Borghese – 3.8 – Herb rodziny Borghese
Opublikowano przez Hollywood Subliminals 18 października 2023 r.
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA – CZARNA SZLACHTA

CZARNA SZLACHTA
(Dom Borghese)
Herb
Rodziny Borghese

Oficjalna historia

DOM BORGHESE
(Założony: 1238)

Dom Borghese to książęca rodzina włoskiej szlachty i papieża, wywodząca się z rodziny Borghese lub Borghesi w Sienie, gdzie w XIII wieku zyskali sławę i piastowali urzędy w gminie. W XVI wieku głowa rodziny, Marcantonio, przeniósł się do

pprawda

o Rzymie, gdzie zdobyli władzę i bogactwo po wyborze jego syna Camillo na papieża Pawła V w 1605 r. Byli jedną z wiodących rodzin Czarnej Szlachty i utrzymywali bliskie związki z Watykanem.

Borghesi (Borghesi) ze Sieny
Rodzina wywodzi się od Tiezzo da Monticiano, kupca wełny z XIII wieku w Sienie, którego bratanek Borghese dał rodzinie swoje nazwisko. Wśród ważnych Borghese ze Sieny są:

Agostino (1390–1462), znany żołnierz w wojnach między Sieną a Florencją, mianowany hrabią palatyna przez papieża Piusa II i hrabią Świętego Cesarstwa Rzymskiego przez Zygmunta
Niccolò (1432–1500), literat, filozof i ważna postać polityczna w Republice Sieneńskiej, należący do Monte dei Nove.
Pietro (1469–1527), mianowany senatorem Rzymu przez papieża Leona X, zabity podczas splądrowania Rzymu.
Marcantonio (1504–1574), polityk i prawnik w służbie papieskiej.
Borghese z Rzymu
Głowa rodziny, Marcantonio, patrycjusz Sieny, przeniósł się do Rzymu w 1541 roku, a ta sieneńska rodzina szybko zyskała dostęp do wyższych szczebli rzymskiego społeczeństwa, co osiągnęło punkt kulminacyjny w wyborze syna Marcantonio, Camilla Borghese, na papieża Pawła V w 1605 roku. Paweł V był bezwstydnym nepotystą, mianując swojego brata Francesco (1556–1620) księciem Rignano i generałem armii papieskiej, swojego drugiego brata Giambattistę (1554–1609) gubernatorem Borgo i kasztelanem Castel Sant’Angelo, a syna swojej siostry Ortensii, Scipione Caffarelliego (1577–1633), który po adopcji został Scipione Borghese kardynałem i jego adoptowanym synem. Paweł nadał również swojemu bratankowi Scipione tytuł księcia Vivero (17 listopada 1609 r.). Jako rozszerzona rodzina Borghese stali się jednymi z największych właścicieli ziemskich w Kampanii Rzymskiej, zwiększając swój majątek poprzez strategiczną kontrolę nad swoimi posiadłościami i skoordynowaną politykę zakładania monopoli na mielenie zboża i prawa do prowadzenia zajazdów.

W ten sposób rodzina Borghese jeszcze bardziej wzrosła w potędze i bogactwie. Wiele oficjalnych inskrypcji Pawła V zawiera ROMANUS po jego imieniu, aby wzmocnić nowe rzymskie powiązania rodziny. Scipione był głównym mecenasem sztuki, a rodzinna kolekcja sztuki rozkwitła pod jego opieką (dawniej przechowywana w siedzibie rodziny w Rzymie, Palazzo Borghese, od 1903 r. została ustanowiona jako Galleria Borghese, znajdująca się w dawnej posiadłości rodziny, Villa Borghese).

Marcantonio II (1598–1658), syn Giambattisty, został mianowany księciem Sulmony w 1610 r. (Grandee Hiszpanii I klasy), ponownie pod wpływem Pawła V, w tym przypadku Filipa III Hiszpańskiego. W 1619 r. Marcantonio II poślubił Camillę Orsini, stając się dziedzicem rodziny Borghese i Orsini. Jego syn Paolo (1624–1646) poślubił Olimpię Aldobrandini, księżniczkę Rossano, a dzięki temu małżeństwu Borghese mogli również rościć sobie prawa do dziedzictwa rodziny Aldobrandini, chociaż prawo to zostało uznane dopiero w 1769 r. po przedłużających się bataliach sądowych. Wraz z tytułami Paola, Olimpia przekazała tytuł księcia Rossano swojemu wnukowi Marcantonio III (1660–1729), który został również wicekrólem Neapolu.

Jego wnuk Marcantonio IV (1730–1800), książę Sulmony i Rossano, był senatorem Republiki Rzymskiej. Jego syn Camillo Filippo Ludovico (1775–1832) zaciągnął się do armii napoleońskiej, a później został jednym z jej generałów. W 1803 roku poślubił siostrę Napoleona, Paulinę Bonaparte, rozwiązłą wdowę po generale Leclercu. Camillo został mianowany księciem Guastalli w 1806 roku i gubernatorem Piemontu (1807–1814). Sprzedaż kolekcji starożytności Borghese przez Camilla wzbogaciła nowe Musée du Louvre. Po upadku Napoleona rozstał się z Pauliną i wycofał się do życia prywatnego we Florencji, gdzie zmarł bezpotomnie.

Drugi syn Marcantonio IV, książę Francesco Borghese-Aldobrandini (1776–1839), był również generałem w armii napoleońskiej i odziedziczył cały majątek Camilla. Francesco poślubił Adèle de La Rochefoucauld, córkę Alexandre-Francois, a ich syn Marcantonio poślubił Thérèse de La Rochefoucauld, córkę Alexandre-Jules (brata Adèle).

Jego prawnuk, książę Scipione Borghese (1871–1927), był przemysłowcem i sportowcem, zapamiętanym z udziału w wyścigu Pekin–Paryż w 1907 roku z dziennikarzem Luigim Barzinim.

Jego bratanek Junio Valerio Borghese (1906–1974) był oficerem marynarki wojennej w czasach reżimu faszystowskiego i odznaczonym Złotym Medalem Waleczności Wojskowej za działania komandosów podczas II wojny światowej. W powojennych Włoszech stał się wybitnym politykiem skrajnie prawicowym; w 1970 r. uciekł do Hiszpanii po oskarżeniu go o planowanie zamachu stanu.

Istnieją 4 obecne gałęzie rodziny Borghese:

Borghese, potomek Marcantonio V, książąt Sulmona, Rossano, syn Francesco
Borghese-Aldobrandini, potomek Camillo, książąt Meldoli, syna Francesco
Borghese-Salviati, potomek Scipione, książąt Giuliano, syna Francesco
Borghese-Torlonia, Giulio (1847–1914), książęta Fucino, wnuk Francesco, poślubił księżniczkę Annę Marię Torlonię
Znani członkowie
Scipione Borghese (1577–1633): kardynał, ar

pprawda

tystyczny patron Berniniego i bratanek papieża Pawła V
Papież Paweł V (1605–1621): z domu Camillo Borghese (1550–1621)
Paolo Borghese (1622–1646) poślubił Olimpię Aldobrandini
Francesco Scipione Maria Borghese (1697–1759): kardynał
Marcantonio Borghese (1730–1800): przebudował Willę Borghese i jej ogrody
Camillo Filippo Ludovico Borghese (1775–1832): drugi mąż Pauliny Bonaparte
Pauline Borghese, z domu Bonaparte (1780–1825): siostra Napoleona i żona Camillo Borghese
Scipione Borghese (1871–1927): polityk i odkrywca
Giangiacomo Borghese (1889–1954): 6. faszystowski gubernator Rzymu (1939–1944) i mąż 13. księżniczki Leonforte
Paolo Borghese (1904–1985): książę Bomarzo i mąż Marcelli Borghese
Junio Valerio Borghese (1906–1974): Włoch dowódca marynarki wojennej i polityk
Marcella Borghese, z domu Fazi (1911–2002): przedsiębiorca kosmetyczny i żona Paolo Borghese
Lorenzo Borghese (ur. 1972): przedsiębiorca i osobowość telewizyjna
Źródło: Wikipedia

Prawda
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA
Nowy Porządek Świata (NWO) to Teoria spiskowa zakładająca powstanie w tajemnicy totalitarnego rządu światowego. Wspólnym motywem teorii spiskowych o Nowym Porządku Świata jest to, że tajemnicza elita władzy z globalistycznymi planami spiskuje, aby ostatecznie rządzić światem za pośrednictwem autorytarnego rządu światowego, który zastąpi suwerenne państwa narodowe, i wszechogarniającej propagandy, której ideologia wita ustanowienie Nowego Porządku Świata jako kulminację postępu historii. Wiele wpływowych postaci historycznych i współczesnych zostało zatem rzekomo zaliczonych do spisku, który działa poprzez wiele organizacji fasadowych, aby organizować znaczące wydarzenia polityczne i finansowe, od wywoływania kryzysów systemowych do forsowania kontrowersyjnych polityk, zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym, jako kroków w trwającym spisku mającym na celu osiągnięcie dominacji nad światem.

PRZEBUDZENIE LUDZKOŚCI
PODPROGOWY
przymiotnik

(o bodźcu lub procesie psychicznym) poniżej progu odczuwania lub świadomości; postrzegany przez lub wpływający na czyjś umysł bez ich wiedzy. PRAWDA O HOLOCAUST

PRAWDA O ŚWIĘTEJ BIBLII

PRAWDA O SZATAŃSTWIE

Komentarze Offon Dom Borghese – 3.8 – Herby rodziny BorgheseOpublikowano w Przebudzenie, Czarne Słońce, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Satanizm, PrawdaOznaczono Przebudzenie, Czarne Słońce, Dom Borghese, Włochy, Nazistowskie Niemcy, Nowy Porządek Świata, Domy Szlacheckie, Satanizm, Czarna Szlachta, Prawda
Czarna Szlachta – Sekcja 4 – Dom Massimo
Opublikowane przez Hollywood Subliminals 17 października 2023 r.
NOWY PORZĄDEK ŚWIATA – CZARNA SZLACHTA

SEKCJA 4

Oficjalna historia

DOM MASSIMO
( Założony: 950)

Książęcy Dom Massimo jest jedną z wielkich rodzin arystokratycznych Rzymu, znaną ze swojego wpływu na politykę, kościół i dziedzictwo artystyczne miasto.

Legendarne początki
Rodzina Massimo jest czasami określana jako jedna z najstarszych rodzin szlacheckich w Europie. Według augustianina, historyka Onofrio Panvinio (1529-1568) w jego dziele „De gente Maxima” z 1556 r., rodzina pochodzi w linia męska wywodząca się ze starożytnego Gens Fabia lub „Maximi” z republikańskiego Rzymu i od Kwintusa Fabiusza Maksymusa Verrucosusa (ok. 275 p.n.e. – 203 p.n.e.), zwanego Cunctatorem („Opóźniaczem”). Kiedy Napoleon (z którym negocjował traktat w Tolentino) zapytał go, czy rodzina pochodzi od Fabiusza Maksymusa, ówczesny książę Massimo odpowiedział słynnie: „Je ne saurais en effet le prouver, c'est un bruit qui ne court que depuis douze cents ans dans notre famille» („Nie mogę tego udowodnić, to plotka, która w naszej rodzinie trwa zaledwie od tysiąca dwustu lat”).

Mówi się również, że rodzina Massimo dała Kościołowi Katolickiemu dwóch papieży, obu świętych – Papież Anastazy I (panował w latach 399–401), który potępił herezję orygenizmu, oraz papież Paschalis I z linii rodziny Massimi (panował w latach 817–824), który sprzeciwiał się królom Franków i brał udział w jednej z najwcześniejszych prób chrystianizacji Skandynawia.

Historia
Obecna, lepiej udokumentowana historia rodziny sięga Massimo, który rozkwitł ok. 950 r. n.e. i został zidentyfikowany jako Leo de Maximis w 1012 r. (nazwisko Massimi pochodzi od de Maximis). Następnie rodzina zyskała wpływy wśród rzymskiej baronów i odegrali znaczącą rolę w historii miasta w średniowieczu, wydając na świat wielu kardynałów, ambasadorów oraz przywódców cywilnych i wojskowych.

Massimo Massimi (zmarły w 1465 r.) pełnił funkcję głównego konserwatora Rzymu, stanowisko to zajmowało kilku kolejnych członków rodzina. Luca Massimo (zmarły w 1550) otrzymał tytuł „Barona Pisterzo” w 1544, a Fabrizio Camillo Massimo z linii Arsoli rodziny został „Markizem Roccasecca” w 1686.

Dwie gałęzie wywodzą się od synów Angelo Massimo (1491–1550) , który w 1520 r. został pierwszym panem (Signore) Intrafiumara; Tiberio, którego potomkowie zostali książętami Rignano i Calcata i wymarli w 1907 r., a także Fabrizio Massimo (1536–1633), który uzyskał panowanie nad Arsol